“कुणाच्या इतक्याही”
कुणाच्या इतक्याही
जवळ जाऊ नये की
आपल्याला त्याची सवय
व्हावी,अन
तडकलेच जर हृदय कधी
तर जोडताना असह्य यातना
व्हावी !
स्वप्नात कुणाला असंही
बघू नये
की आधाराला त्याचे
हात असावे
अन् तुटलेच जर स्वप्न
अचानक तर
हातात आपल्या काहीच
नसावे !
कुणाला हतकाही वेळ
देऊ नये
की आपल्या क्षणा क्षणावर
त्याचाच अधिकार व्हावा
अन एक दिवस आरशासमोर
आपणास
आपलाच चेहरा परका व्हावा
!
कुणाची इतकीही ओढ नसावी
कि पदोपदी आपण त्याचीच
वाट बघावी
अन त्याची वाट बघता
बघता
आपलीच वाट दिशाहीन
व्हावी ।
कुणाची इतकीही सोबत
नसावी
की प्रत्येक स्पंदनात
ती जाणवावी
अन ती साथ गमावण्याच्या
भीतीने
डोळयांत खळकन् आसवे
जमावी ।
कुणाला इतकेही माझे
म्हणू नये
की आपले मी पण
आपण विसरुन जावे
अन त्या संभ्रामात
त्याने आपल्याला
ठेच देऊन जागे करावे
!
पण , पण ……….
कुणापासून इतकेही दूर
जाऊ नये
की आपले जगणेच मुश्लिक
व्हावे,
अन ……………
दूर दूर आवाज दिला
तरी
आपलेच शब्द जागीच घुमावे……
“कुणाच्या इतक्याही”VARIOUS TYPE OF POEM