“पैशापेक्षा माणुस मोठा”
जन्माला आला तो
वंशाचा दिवा झाला
पहिल्याच दिवशी त्याला
जबाबदारीचा शिक्का लागला
थोडा मोठा झाला तो
भावंडांचा भाऊ झाला
आपल्या खेळण्यातला
अर्धा हिस्सा वाटू लागला
वयात आला तो
बहिणीचा रक्षक झाला
रक्षाबंधनाला तर
स्वत:ची मनिबॅक ही फोडू लागला
कॉलेजला गेला तो
मैञिणींचा मिञ झाला
तिच्या सुख दु:खाचा
आपसूक वाटेकरी बनला
लग्नामध्ये त्याच्या तो
दोन भूमिकेत आला
बायकोचा नवरा की आईचा मुलगा यात
अडकला
आईबापाच्या उतारवयात
त्यांच्या काठीचा आधार झाला
स्वत:साठी कमी अन्
घरासाठी जास्त जगू लागला
बाळाच्या चाहुलीने तो
बाप झाला
छकुलीच्या हास्यासाठी
राञंदिवस झटू लागला
छकुलीच्या लग्नामध्ये तो
वरबाप झाला
सगळयांच्या आनंदासाठी
आपले अश्रू लपवू लागला
नातवंडाच्या मेळयामध्ये तो
आजोबा झाला
दुधापेक्षा साईला
तळहाताच्या फोडासारखा जपू लागला
आत्ता कुठे त्याला
थोडा निवांतपणा मिळाला
जोडीदाराचा हात त्याने
खूप घट्ट पकडला
तो पर्यत त्याच्या
पिंज-यातील पिल्ले उडून गेली
बायकोची आाणि त्याची
हाडेही आत्ता थकून गेली
मनात असतानाही तो
मनाप्रमाणे जगला नाही
ठाम मते असतानाही
मत आपले मांडले नाही
आज देवाकडे तो
साथ फक्त मागतो आहे
बायकोच्या आधी ने मला
देवाला म्हणतो आहे
आयपर्यत आयुष्यभर तो
घरासाठी झटला आहे
स्मशानात जाताना माञ
रित्या ओंजळीने जातो आहे
ओंजळ रिकामी असली तरी
मन त्याचे भरले आहे
अत्यंविधीची गर्दी पाहून
माणुसकीचे फळ मिळाले आहे
जाता जाता सगळयांना
एकच तो सांगतो आहे
पैशापेक्षा माणसांना किंमत द्या
म्हणतो आहे
“पैशापेक्षा माणुस मोठा”various type of poem
